τριπλότυπος

-η, -ο, Ν

1. τυπωμένος σε τρία αντίτυπα («τριπλότυπη απόδειξη»)

2. το ουδ. ως ουσ. το τριπλότυπο

α) βιβλίο αποδείξεων με τρία δελτία

β) το δελτίο που αποσπάται από το τριπλότυπο βιβλίο και δίνεται ως απόδειξη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τριπλός + τύπος. Το ουδ., στον πληθ. τριπλότυπα, μαρτυρείται από το 1833 στους Ελληνικούς Κώδικες].